AAN HET WOORD
Het voelt best bevreemdend aan om het huis van onze ouders te verkopen. We hebben hier zo veel mooie momenten beleefd. Het huis barst uit zijn voegen van de goede herinneringen. Wat ik altijd zo fijn heb gevonden aan ons ouderlijke huis? Dat het zo dynamisch is. Overal vind je wel een verborgen hoekje of kantje – zo wordt het nooit saai om hier te wonen. Geweldige plekjes om je te verstoppen als kind ook! En dan de tuin, uren en uren hebben we daarin geravot. Kampen bouwen, balletje trappen, familiefeesten… Vanaf het moment dat het weer het toeliet, kon je ons buiten vinden. Onze ouders hadden ook twee percelen en de paarden stonden in de tuin.
Vooraan het huis is een insprong van glas, waarop je goed zicht hebt van binnenuit. Die insprong was oorspronkelijk bedoeld voor een ingesloten Japanse tuin. Dat soort tuintjes was erg ‘in’ toen het huis gebouwd werd in de seventies. Uiteindelijk heeft onze vader daar een kerstboom geplant. Zo hoefde die niet meer binnen te staan en had je toch het gevoel dat je er eentje in huis had. Dat is echt een typisch voorbeeld van wat het betekent om in dit huis te leven: het leent zich tot zo veel opties en originele oplossingen dat het altijd blijft verrassen.
