In dit appartement werden we de hele dag door licht gevolgd. ’s Ochtends werden we wakker met de zon die langzaam achter de kathedraal verscheen, en ’s avonds keken we vanaf het terras -of vanuit een warm bad- naar de zon die in goud en roze tinten wegzakte. Rondom ons was het groen en stilte: we sliepen met de ramen open, zonder verkeer, zonder nachtlawaai, alleen frisse lucht en rust. Het uitzicht op de kathedraal en de skyline verveelde nooit. In de winter schitterden de stadslichtjes als een decor, terwijl we in de herfst de bladeren zachtjes zagen dwarrelen. Hier voelden we ons verbonden met de natuur, zelfs midden in de stad. Leven met de zon, de maan en de seizoenen gaf dit appartement een bijzondere energie, die ons elke dag opnieuw betoverde.