De filosofie van bouwen van architect Dessauvage creëert een onderscheid tussen de mens en het landschap:"het gebouw moet als gebouw in het landschap de aanwezigheid van de mens in het landschap kenbaar maken, de natuur in haar veelvuldigheid voor hem toegankelijk maken zonder haar rijkdom af te schermen" (Bekaert G. 1987: Marc Dessauvage 1931/1984, Antwerpen, 15)
Marc Dessauvage studeert tussen 1952 en 1957 architectuur aan het Hoger Architectuurinstituut Sint-Lucas in Gent. Daarnaast volgt hij lessen stedenbouw in Sint-Lucas en het NHIBS te Antwerpen.
Aanvankelijk hanteert de architect eerder een organische vormgeving. Geleidelijk evolueert hijnaar een strakkere geometrie waarbij hij streeft naar een evenwicht tussen complexiteit en helderheid. De constructie van vloeren, muren en daken is onverhuld en opgetrokken in natuurlijke materialen: baksteen, beton en hout.
Tijdens zijn loopbaan ontvangt Dessauvage meerdere architectuurprijzen, oa voor de kerken die hij ontwerpt en voor zijn eigen woning.
De privéwoningen die hij bouwt, noemt de architect zelf "tuinwoningen". Buiten steekt de woning af tegen de omgeving.Binnen is het huis 'als een meer intiem landschap' waarin alle ruimtes en elementaire functies als vanzelf in elkaar overvloeien tot een omvattende woonruimte.