In het dagelijkse leven houdt Franky zich bezig met styling en vormgeving, en daarnaast heeft hij nog een andere creatieve uitlaatklep: zijn Artboxes, subtiele werken in een – de naam zegt het zelf – box of doorzichtig doosje. ‘Daar begon ik zo’n twintig jaar geleden mee,’ vertelt Franky. ‘We zijn al vaak verhuisd, en bij elk nieuw huis en interieur kwam de drang om een paar eigen werken op te hangen. Zo voelt het ook sneller aan als thuis. Bovendien vind ik het gewoon ook fijn om mezelf creatief uit te drukken met kunst.’
‘Mijn moeder was ook al erg artistiek bezig met interieur en bloemen. Zo ontwikkelde ik als kind al een grote interesse voor sfeer, architectuur en interieur. De eerste Artbox maakte ik voor ons eigen huis. Toen we naar een herenhuis van 1890 verhuisden, zocht ik nog iets moois voor in de inkomhal. Ik schilderde de boxen in dezelfde kleur als de muur, en meteen kregen we ontzettend veel positieve reacties van mensen die op bezoek kwamen. Zo is het stilaan gegroeid. Ik maakte in het totaal een vijfendertigtal Artboxen, al heb ik geen idee waar ze intussen allemaal hangen,’ glimlacht hij. ‘Niet dat ik dat erg vind. Ik ben niet echt gebonden aan plaatsen of spullen. Af en toe eens iets nieuws doen werkt verfrissend. Veranderen van omgeving, eens een ander uitzicht hebben... Dat geeft enorm veel inspiratie.’
Waar die inspiratie dan vandaan komt? ‘Dat kan werkelijk overal zijn. In de natuur, het theater, van reizen of een expositie maar evengoed een magazijn vol curiosa of een rommelmarkt. Letterlijk overal kan die inspiratie naar boven borrelen. Regelmatig kom ik in mijn atelier, waar ik alles verzamel in dozen, opnieuw inspirerend materiaal tegen waarvan ik ooit dacht er iets mee te creëren. Zo kom ik steeds weer tot ontdekkingen.’
Toch vloeit de inspiratie niet vanzelf, geeft Franky toe. ‘Soms heb ik iets gemaakt waar ik echt niet tevreden van ben, maar dat geeft niet. Ik haal het gewoon terug uit de box en dan bedenk ik weer iets anders. Het proces is minstens even leuk als het resultaat. Ik maak ook écht niet graag twee keer hetzelfde, integendeel. Door het steeds in dezelfde boxen te plaatsen, zorg ik voor eenheid in de collectie, maar wàt er dan in zit, daarmee kan het alle kanten op. Ik werk erg organisch en het is fijn als ik kan laten gebeuren wat er gebeurt. De figuren in de boxen zijn wel altijd wit van kleur, dat brengt rust en subtiliteit. Ze trekken de aandacht en vormen een soort van publiek voor het achterliggende werk, net een minigalerij. Zo krijg je meer diepte en interactie.’
‘Soms vragen mensen me wat er achter een werk zit, maar ik vind het fascinerend hoe zij het zelf interpreteren. Dat kan voor iedereen iets anders zijn en het is meteen ook de reden waarom ik de boxen geen namen maar nummers geef. Iedereen ontdekt er iets anders in, en als je er een naam op kleeft, wordt het meteen zo definitief en welomlijnd... Van mij mag er gerust wat meer buiten de lijntjes gekleurd worden, ik hou wel van ‘een beetje los’... Kunst hoeft echt niet altijd zo serieus te zijn.’
‘Ik vind het altijd intrigerend hoe mensen er soms iets totaal anders in zien dan ik. Zo werd Artbox nr. 5 geïnspireerd door een bezoekje aan de opera, dat komt terug in de rode kleur, die doet denken aan het velours van theaterstoeltjes. Artbox nr. 1 kwam er toen ik een tussenwand zag in een galerij, in vintage fiftiesstijl. Wel grappig, dus niet de kunst in die galerij, maar het meubilair vormde toen de inspiratie. Bij Artbox nr. 2, de kubistische box, heb ik serieus gevloekt, want ik heb mij danig mispakt aan het op maat zagen van zo veel blokjes,’ geeft Franky lachend toe. ‘Maar toen ik dan het resultaat zag, was ik er wel erg blij mee.’
Deze en nog meer werken zijn sinds kort verkrijgbaar via Immodôme Objects. ‘Vijf jaar geleden verkochten wij ons art-decoappartement via Immodôme, en toen Isabel (zaakvoerder van Immodôme, nvdr) mijn werken zag, was ze blijkbaar getriggerd, want onlangs kreeg ik telefoon van haar. Of we eventueel konden samenwerken? Daar hoefde ik niet lang over na te denken. Voor mij stak Immodôme er altijd al bovenuit qua vormgeving, architectuur en beelden, met een aanbod dat altijd nét iets anders is. Ik vind het dus een hele eer dat we nu samen in zee gaan.’
