‘Ik studeerde af als master in de grafische vormgeving van het Sint-Lucas in Gent. In een vroeger leven was ik art director in Brusselse reclamebureaus en in 1998, toen het internet nog in zijn kinderschoenen stond, richtte ik mijn eigen webdesignbureau op in Gent. Een hele leuke periode. Alles was in die tijd nog een beetje experimenteel. Heel fijn, zo een volledig nieuwe wereld die voor ons openging,’ vertelt Peter enthousiast.

 Het ontstaan van Mr. Frank

Een decennium later startte Peter een nieuwe studie. Dit keer verdiepte hij zich in de fotografie en werd hij documentairefotograaf. Begin 2020 kwam daar nog woon- en reportagefotografie bij. Ik las toevallig een artikel over Robert Frank, de Amerikaanse topfotograaf die toen net gestorven was. Bij die naam knipte er een lichtje bij me aan: de link met fotografie, mijn jarenlange fascinatie voor de fotograaf... Het plaatje klopte, en zo had ik plots mijn pseudoniem als interieurfotograaf gevonden,’ legt Peter uit. ‘Toen startte dus mijn derde of vierde carrière, ik ben de tel al een beetje kwijt.’

Van fermette naar kunst

Nochtans kreeg Peter de liefde voor hedendaagse architectuur niet meteen met de paplepel mee. ‘Ik groeide op in een Kortrijkse fermette,’ vertelt hij met een knipoog. ‘Maar ik heb altijd wel een zekere fascinatie gehad voor object en kunst, architectuur en design, een fascinatie die geleidelijk aan alleen maar groter werd. Let op, mijn moeder richtte ons huis zelf in, en dat deed ze met veel gevoel. Alleen was het totaal niet mijn smaak, dat clashte dus af en toe. Pas in de kunstopleidingen werd een héél ander soort zaadje geplant en kreeg ik een achtergrond mee die ik thuis niet meteen vond.’

Een ode aan Eddy

‘Na jarenlang in Gent, Antwerpen en Borgerhout te hebben gewoond, verhuisden we enkele jaren geleden naar Schilde. En het werd niet zomaar een huis. Het gezin woont in de laatste volledig afgewerkte woning van architect Eddy François, die helaas overleed in 2014.

‘Het was een shock toen Eddy stierf. De laatste twee jaren van zijn leven hadden we best een goede band, reden te meer waarom ik dit huis altijd in ere wil houden. Daarom kozen we voor de latere aanleg van onze zwemvijver ook voor een samenwerking met B-bis Architecten, omdat Hanne, Eddy’s voormalige assistente, toen in dat team werkte. Bij elke stap hadden we in ons achterhoofd: wat zou Eddy ervan gevonden hebben? We zochten ook naar een element om iets geks toe te voegen. Eddy zou een gekke kraan hebben gemaakt, dus voegden wij een fontein met een buis in een halve cirkel in cortensstaal toe aan de vijver, een ode aan onze geweldige architect.’ 

Super functioneel wonen

‘Het fantastische aan deze woning vind ik dat elke vierkante meter functioneel is. Qua oppervlakte is het niet echt groot. Heel bewust kozen we ervoor om met een beperkt aantal vierkante meters een super functioneel huis te ontwerpen, maar niet te besparen op degelijke materialen en afwerking. Daarom heeft elke ruimte dus wel zijn charmes, afhankelijk van het moment van de dag. Ik geniet evengoed in de tuin als onder de douche als in mijn bed. Er is hier niet één plaats waarvan je zegt, daar kom ik nu eigenlijk nooit. Alles is verbonden, uitgedacht en relatief compact.’

‘Toen we onze architect brieften, hebben we ook nooit gezegd dat we die bepaalde stijl of dat soort ramen wilden. We kozen Eddy uit, precies om wat hij al gedaan had, en we wilden helemaal meegaan in zijn flow. Het enige dat we wel gedaan hebben, is op voorhand een programma uitdenken. Daarvoor dachten we na over allerlei zaken: hoeveel slaapkamers we nodig hadden, waarmee die in verbinding moesten staan, of we wilden leven aan de voorkant of juist de achterkant... Kortom, een overzicht van de faciliteiten van het huis. Maar alles wat creativiteit was, of licht of design, lieten we met veel plezier over aan de meester zelf.’  

Immodôme en Mr. Frank

‘Ik volgde Immodôme al enige tijd en toen ik Mr. Frank opstartte, zag ik direct een concrete link zoals onze passie voor architectuur en esthetiek, dus nam ik contact op! Werken voor Immodôme is altijd leuk werken. Bovendien voel je dat er een visie achter zit en het is heel leuk om die bal te zien rollen. Het is dan ook het enige vastgoedkantoor waar ik voor werk of wil werken.’ (Lacht.)

Verliefd worden op een huis

‘Of ik nu fotografeer voor Immodôme of voor een interieurmagazine, of een huis nu klein is of majestueus, ik probeer altijd een beetje verliefd te worden op het huis dat ik fotografeer. Ik wil altijd een verhaal vertellen over de woning, communiceren via mijn fotografie. Zelfs in de meest bescheiden huizen zie ik dingen waarvan ik denk: oh, da’s leuk. Het is de combinatie van hoe mensen wonen en van hoe ze in het leven staan die mij fascineert. Het draait immers helemaal niet altijd om de architectuur, wie ergens woont is minstens even belangrijk. Interessante mensen en boeiende verhalen hoef je echt niet ver te zoeken. En die kortstondige ontmoetingen? Die vind ik eigenlijk best fijn, ik probeer graag het ijs te breken met mensen en blijkbaar ben ik ook nogal goed in small talk,’ vertelt Peter. ‘Daar komt het deeltje documentairefotografie weer om de hoek loeren.’ 

Meer weten over Mr. Frank? Neem een kijkje op zijn  website.